Me best friend dog <3
Wspomniałam we wcześniejszym poście o tym,że uwielbiam zwierzątka,( chomiki, rybki, konie, fretki, kotki, pieski i inne cudne animals) dlatego chciałam poświęcić teraz chwilkę na temat
najbardziej lubianych przeze mnie zwierzątek mianowicie pieskom i kotkom. Postanowiłam podzielić troszkę tego posta na 2 części by rozłożyć nieco informacji (pss i nie obrazić fanek/fanów kotów i psów ( w końcu mamy podzielone społeczeństwo hihi wiecie o co chodzi).Dobra, uwaga startuje !
Od zawsze lubiłam zwierzątka, mówiąc krótko nie wyobrażam sobie życia bez tych potulnych istotek. Aktualnie moim przyjacielem jest moja ukochana psinka Rossa. Piesek ma 4 lata, jest energiczny, oddany swojej pani, posłuszny i wesolutki.
W tym momencie chciałabym opowiedzieć jak Rossa trafiła do mnie, otóż......
Chciałam bardzo być posiadaczką pieska , gdyż miała wcześniej jamniczkę Sunię, z którą bardzo się zżyłam , niestety po 10 latach zdechła a ja okropnie to przeżyłam ( sami wiecie utrata ukochanego zwierzątka jest porównywalna z bólem po utracie bliskiej osoby z rodziny).
W moim życiu miałam także 3 koty: Rudą, Kit- Kota i Salema, ale o tym opowiem w 2 części.
Wracając do Rossy to w 3 gimnazjum, wymarzyłam sobie od rodziców na prezent urodzinowy ( nie myślcie czasem,że traktuje zwierzęta jak zabawki co to, to nie ! ) pieska, gdyż po tym jak pewnego dnia mój kot Salem nie wrócił do domku ( do tej pory nie wiem, gdzie kotek jest, myślę,że po prostu jak to kotki mają w naturze podążył swoją drogą ) a troszkę czasu upłynęło bardzo pragnęłam zwierzątka. Długo zastanawiałam się jaką rasę wybrać, ostatecznie w dokonaniu wyboru pomógł mi ojciec( opowiedział mi o swoim piesku pinczerku, który był bardzo inteligentnym czworonogiem z, którym bardzo się zżył )i wybrałam pinczerka. Tydzień przed urodzinami pojechałam z ojcem na umówione spotkanie z hodowcą piesków i wybrałam czarnego piesełka, którego nazwałam Lady. Niestety po powrocie z suczką do domku okazało się,że ciągle wymiotuje i jest bardzo osowiała, dlatego szybko zawiozłam ją do weterynarza. Dowiedziałam się od wet. ,że Lady jest zbyt wcześnie zabrana od matki i jest ostatnia z miotu co oznacza,że najsłabsza :( . Strasznie się przejęłam informacją, jednak weterynarz uspokoił mnie,że lekki i dieta( gotowany kurczak, ryż i starta marchewka) pomoże pieskowi. Niestety po zaaplikowaniu leku i diecie, piesek dalej źle się czuł , postanowiłam pojechać ponownie do weterynarza by dał mu jakąś kroplówkę i pomógł mu, nie zdążyłam .... kiedy rano chciałam zabrać pieska to był nieruchomy....
To było straszne miałam okropny żal do hodowcy, weterynarza i do siebie. Postanowiłam poinformować hodowcę o tym co się zdarzyło i wtedy powiedział mi,że ma jeszcze siostrzyczkę Lady mianowicie Rossę i w ramach jego błędu przywiezie mi pieska ( wiem,że utrata i zachowanie sprzedającego nie była do końca dobra, bo dał mi pieska szybciej niż powinien) przemyślałam propozycję i postanowiłam się zgodzić.
tak jak ja. Pokochałam Rossi od pierwszej chwili. Kowalska przeprosiła mnie za to co zrobiła ( ma na sumieniu pieska, chociaż nie do końca bo podczas kolejnej wizyty weterynarz powiedział,że Lady była po prostu za słaba i ostatnia z miotu + chora = tragedia ) i postanowiłam jej wybaczyć i wypytać się o stan zdrowia pieska by nigdy więcej nie przeżyć tego co przeżyłam z Lady. Teraz chucham i dmucham na pieska i zwykły katar lub niestrawność Rossy traktuje poważnie. Rozalia bo tak też ją nazywam jest wspaniała! Uwielbia spacery, lubi się bawić, jest mega żywiołowa, zna różne sztuczki: hop, leżeć, daj łapę, daj głos, przynieś piłeczkę, szukaj kota bandytę ( hihi) . Uważam,że jest też bardzo inteligentnym czworonogiem, gdyż kiedy chcę wyjść do ogrodu stoi przy drzwiach wyjściowych, a kiedy chcę spać ( zazwyczaj jest to godzina 23 ) stoi przy schodach prowadzących do pokoi członków rodziny. Oczywiście Rozalka to modelka , uwielbia zdjęcia, kiedy widzi,że robię sobie " selfie" przybiega i również chce je mieć ze mną ! hahah
[Przepraszam,że nie mam tutaj zdj jamniczki i siostry Rossi, ale zdj zostawiłam na domowym lapku....]
Mimo,że teraz mój piesełek mieszka z moimi rodzicami i nie widzę go często ( tęsknie bardzo) to i tak zawsze bardzo chętnie do mnie przychodzi( chyba to właśnie do mnie najbardziej jest przywiązany , ponieważ zawsze leży u mnie w pokoju na swoim fotelu i czeka, kiedy pani w końcu przywędruje do domku). Spytacie czemu Rossi nie jest ze mną, już odpowiadam nie mam warunków dla mojego pieska, ponieważ studiuję, niedługo praktyki i najważniejsze mieszkam w akademiku co równa się z tym,że nie mogę mieć zwierzątka. No tak mogłabym mieć mieszkanie w Gdańsku, ale natłok obowiązków sprawiłby, iż piesek ciągle byłby w domku sam i strasznie by cierpiał ( Rozalka potrzebuje dużo ruchu, a 2 razy w ciągu dnia spacer i tak jest niewystarczający) .W domu pies ma duży ogród i mnóstwo miejsca, bo mamy spory dom. Chciałam jeszcze dodać,że taka przeprowadzka dla mojego czworonoga nie byłaby dobra, gdyż już raz przeżył przeprowadzkę gdy z rodzinką przeprowadziliśmy się z mieszkania do domku odziedziczonym przez mamę po śmierci dziadka. Piesek przeżył rewolucję, gdyż z z sympatycznego stał się okropnie wrednym dla obcych i czasem zdarzało się,że o mały włos nie pogryzł sąsiada.
Rozalkę teraz widzę raz na dwa tygodnie, ale dajemy radę ! Chodzimy na spacery i szalejmy podczas zabaw.
To tyle z mojej strony na dziś, trochę się rozpisałam. Pozdrawiam Was i Waszych czworonogów ! :D
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz